SZYMON KAWALLA
Profesor zwyczajny – sztuk muzycznych, dyrygentura symfoniczno-operowa, kompozycja. Dziekan Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Od 1986 prowadzi klasę dyrygentury na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie; od 2008 roku pełni funkcję Kierownika Zakładu Wychowania Muzycznego i Literackiego Instytutu Pedagogiki na Wydziale Nauk Pedagogicznych w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
W 1992 roku otrzymał od Prezydenta RP tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych; ekspert Państwowej Komisji Akredytacyjnej; juror międzynarodowych konkursów muzycznych; prowadzi międzynarodowe kursy mistrzowskie.
Studia w PWSM w Warszawie na Wydziałach: Instrumentalnym – skrzypce, dyplom 1972; Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki – dyrygentura symfoniczno-operowa, dyplom 1973; kompozycja – 1974; studia muzyczne zagraniczne: Szwajcaria, Węgry, ZSSR; 1982 – przewód artystyczny I stopnia (obecnie doktorat sztuki) w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie; 1984 – przewód artystyczny II stopnia (obecnie habilitacja) w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1972-1974 wykładowca PWSM w Warszawie; 1975-1980 – starszy wykładowca PWSM w Bydgoszczy; 1980-1986 – adiunkt, docent, dyrektor Instytutu Wychowania Muzycznego WSP w Zielonej Górze, 1996-2001 profesor zwyczajny AŚ w Kielcach. 1966-1979 nauczyciel w szkołach I i II stopnia. Działalność zawodowa – dyrygencka i menadżerska: 1972-1974 – kierownik muzyczny i pierwszy dyrygent Centralnego Zespołu Artystycznego WP; 1974-1978 – dyrygent orkiestry symfonicznej Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy; 1979-1980 – dyrektor naczelny i artystyczny, pierwszy dyrygent Państwowej Orkiestry Kameralnej w Toruniu; 1980-1986 – dyrektor naczelny i artystyczny, pierwszy dyrygent Państwowej Filharmonii w Zielonej Górze oraz Żagańskiej Kameralnej Sceny Operowej; 1985-1991 – dyrektor naczelny i artystyczny, pierwszy dyrygent Orkiestry Symfonicznej i Chóru PRiTv w Krakowie; 1987-1995 – Principal Permanent Conductor w Vienna Modern Masters CD Company, (Austria i USA); 1992-1994 – konsultant artystyczny i pierwszy dyrygent Państwowej Filharmonii im. S. Moniuszki w Koszalinie; 1995-2001- dyrektor naczelny i artystyczny oraz pierwszy dyrygent w Filharmonii Świętokrzyskiej oraz Kieleckiej Sceny Operowej; 2001-2006 dyrektor artystyczny i pierwszy dyrygent Chóru Kameralnego Muzyki Cerkiewnej przy Warszawskiej Operze Kameralnej; 2002 – dyrektor artystyczny i pierwszy dyrygent Orkiestry Festiwalowej im. I.J. Paderewskiego w Warszawie. Od 1995 – kierownik muzyczny i dyrygent szef Yeongnam Opera Company w Daegu Korea Południowa. Od 2005 – juror i stały dyrygent koncertów finałowych i laureatów na Międzynarodowym Konkursie na Instrumenty Dęte Blaszane i Perkusję w Jeju Korea Południowa.
Koncertuje od 1966 w kraju i za granicą dając ponad 7000 koncertów symfonicznych, oratoryjnych i operowych (m.in. w takich krajach jak: Austria, Belgia, Białoruś, Bułgaria, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Iran, Islandia, Jugosławia, Kanada, Korea Południowa, Kuba, Luksemburg, Malta, Niemcy, Norwegia, Polska, Rosja, Rumunia, Słowacja, Szwajcaria, Szwecja, Ukraina, USA, Watykan, Węgry, Wielka Brytania, Włochy) na uwagę zasługują: trzy koncerty oratoryjne dla Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II, koncerty z okazji 5. i 10. rocznicy śmierci króla Belgii Boduina z udziałem królowej Belgii Fabioli, całoroczne koncerty festiwalowe w roku J.S. Bacha (2000), oraz premiery operowe na otwarcie New Opera House (2004) w Daegu (Korea Płd.) i gale operowe na otwarcie Culture and Art Center Keimuyng University (2008) w Daegu; od 1972 nagrania dla radia, telewizji i filmu, od 1977 nagrania dla wytwórni płytowych: Balcanton (Bułgaria), Cambria Records (USA), Cecilianum Records, Centaur Records (USA), Connifer Records (Wielka Brytania), JIGU (Korea Płd.), Polish Records, Polskie Nagrania, Veriton, Vienna Modern Masters (Austria i USA).
Najważniejsze kompozycje: Divertimento na smyczki i perkusję, 1966; Oratorium Pater Kolbe, 1969; Kantata Wit Stwosz, 1970; Stabat Mater, 1990; Kantata na 15-lecie Pontyfikatu Jana Pawła II, 1991; Fantazja na skrzypce solo, 2002; Dwie Impresje arabskie na skrzypce solo, 2006; Kantata Santo subito, 2006; Kantata Nowennalia, 2006; Mały kaprys na skrzypce solo, 2006; Kaprys świętokrzyski na skrzypce solo, 2006; Dumka Babicka z wariacjami na skrzypce solo, 2006; Giovanile na orkiestrę symfoniczną, 2006; Liryki miłosne, 2007; Treny amerykańskie, 2007; Oratorium Totus tuus, 2008; Kantata Polak Papieżem, 2008; Kantata Łza, 2008; Lament i Toccata mazowiecka na skrzypce i fortepian lub orkiestrę, 2009; Missa Solemnis, 2010; Baśń muzyczna Pyza na polskich dróżkach, 2011; Fantazja AZ na skrzypce solo, 2012.
Najważniejsze opracowania: K. Kurpiński – Symfonia Bitwa pod Możajskiem, 1982; M. Kamieński – Opera Nędza uszczęśliwiona, 1983; M. Kamieński – Kantata na 100-lecie Odsieczy Wiedeńskiej, 1984; W. Żeleński – Kantata na 200-lecie Odsieczy Wiedeńskiej, 1986; K. Jezierski – Kantata Casimire terris mirae, 1986. Współorganizator 7 Międzynarodowych Konferencji Naukowych w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie 2008-2013. Współredaktor 3 monografii naukowych 2010-2012.
Odznaczony: Srebrnym Krzyżem Zasługi, 1985; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, 1996; Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, 2004; odznaką Zasłużony Działacz Kultury Polskiej; Medalem im. K. Szymanowskiego; Medalem im. K. Kurpińskiego; Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki II stopnia; nagrodami I stopnia JM Rektorów WSP w Zielonej Górze, Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie i Akademii Świętokrzyskiej im. J. Kochanowskiego w Kielcach; laureat kilkunastu nagród regionalnych i nagród środowisk twórczych – Nagroda dla Młodych Twórców, Zielona Góra, 1985; Grand Prix du disque Accademie Charles Cross – Paris, 1991; „Nike” Nagroda Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, 2001; Bene Meritum Nagroda Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, 2006; Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Operowym w Daegu, 2010; Współnagroda za najlepszą produkcję operową roku w Korei Płd., 2010.
JUSTYNA RECZENIEDI
Sopran, skrzypaczka, polonistka, doktor sztuk muzycznych w dziedzinie wokalistyki (Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy). Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu prof. Zdzisławy Donat (dyplom z wyróżnieniem, 2003) oraz Uniwersytetu Warszawskiego na wydziale filologii polskiej (2002); ostatnia uczennica legendarnej Bogny Sokorskiej „Słowika Warszawy” (dyplom PSM im. F. Chopina w Warszawie, 1998). Od 2004 r. solistka Warszawskiej Opery Kameralnej.
Jest laureatką wielu nagród na konkursach wokalnych. Zdobyła II nagrodę na I Ogólnopolskim Konkursie Dla Młodych Sopranów im. K. Jamroz w Busku Zdroju (2003), III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Operetkowym im. N. Dostal’a w Wiedniu (2003), a także I nagrodę na II Ogólnopolskim Konkursie Wykonawstwa Muzyki Operetkowej i Musicalowej im. I. Borowickiej w Krakowie, gdzie otrzymała również kilka nagród specjalnych (2008). Została także laureatką III nagrody we Włoszech na Międzynarodowym Konkursie Operowym „Arteincanto” w Basciano (2009).
Od 2003 roku artystka współpracuje z zespołem „Con Passione” Jerzego Cembrzyńskiego, wiele koncertując i stale poszerzając program. Wspólny dorobek zespołu i wokalistki to ponad 100 pozycji z repertuaru operowego, operetkowego, musicalowego i filmowego, czego potwierdzeniem jest nagranie sześciu płyt fonograficznych (we wszystkich przypadkach: reżyseria i mastering – Julita Emanuiłow): „Tam mnie znajdziesz” (2009), „Najpiękniejsze arie operowe na sopran liryczno-koloraturowy” (2009), „Szczęśliwi” (2010), „Pomiędzy światem a nami” (z Jerzym Zelnikiem, 2011), „Treny” (2014), a także z Krystianem Adamem Krzeszowiakiem „Święta z kolędą” (EMI Classics, 2011). Kolejne dokonania fonograficzne udanego duetu Reczeniedi-Krzeszowiak to projekt „Co-Opera” do muzyki Marcina Nierubca i poezji Michała Zabłockiego pod patronatem wybitnej śpiewaczki Teresy Żylis-Gara, z Orkiestrą Symfoniczną im. K. Namysłowskiego pod batutą Tadeusza Wicherka (2013, wznowienie 2014) oraz „Anna. Pamięci Anny German” (z Vladyslavą Vdovychenko, 2014). W 2014 powstała także płyta „Pamięci Bogny i Jerzego Sokorskich” (m.in. z Adamem Kruszewskim i Jagną Sokorską-Kwika).
Do większych osiągnięć artystycznych śpiewaczki należą występy m.in. w Tokio City Opera w ramach japońskiego tournee w listopadzie i grudniu 2004 i 2006 r. Justyna Reczeniedi prezentowała swe umiejętności dwukrotnie w tym kraju jako solistka koncertów z Warsaw Chamber Ensemble pod batutą Z. Gracy i K. Bumanna. W sezonie 2005/2006 występowała w Rydze jako Cherubin w „Weselu Figara” W. A. Mozarta w reżyserii V. Nemirovej na deskach Łotewskiej Opery Narodowej. W sierpniu 2007 i 2008 odniosła sukces na Europejskim Festiwalu im. J. Kiepury w Krynicy, w koncertach prowadzonych przez Bogusława Kaczyńskiego, transmitowanych przez Telewizję Polską i Polskie Radio. W marcu 2009 r. została powtórnie zaproszona na Festiwal Al. Bustan w Bejrucie, po którym ukazały się znakomite recenzje w libańskiej prasie. W listopadzie 2009 wzięła udział w telewizyjnym show Polsatu w programie „Jak oni śpiewają”, gdzie w półfinale wykonała z Agnieszką Włodarczyk Habanerę z opery „Carmen” G. Bizeta.
Od stycznia 2007 r. współpracowała z Teatrem Wielkim – Operą Narodową. Kreowała rolę Basi w przedstawieniu „Zabobon czyli Krakowiacy i Górale” K. Kurpińskiego i Papageny w spektaklu „W krainie czarodziejskiego fletu” W. A. Mozarta. Występowała również w „Śpiewniku domowym” Marii Fołtyn. W styczniu 2008 r. wzięła udział w prapremierze spektaklu „Magiczny Doremik” M. Ptaszyńskiej.
W czerwcu 2009 r. wystąpiła z sukcesem w koncercie „Włoska Noc Operowa w Zamościu – Sławomir Pietras i jego goście” pod batutą T. Wicherka oraz wzięła udział w polskiej prapremierze opery J. A. Hassego „Marc’Antonio e Cleopatra” pod kierownictwem W. Kłosiewicza w reżyserii J. Stokalskiej, kreując tytułową rolę żeńską. W 2010 roku była solistką węgierskiej prapremiery III Symfonii Henryka Góreckiego z Filharmonią Debreczyńską pod dyrekcją Balázsa Kocsára. Współpracowała z Operą na Zamku w Szczecinie, kreując rolę Violetty Valery w operze „Traviata” Verdiego u boku Adama Kruszewskiego i Jacka Laszczkowskiego pod dyrekcją Wojciecha Semerau-Siemianowskiego, a także śpiewała partię Adeli w operetce „Zemsta nietoperza” na deskach tego teatru. W 2016 r. zaistniała po raz kolejny jako tytułowa postać w „Traviacie”, tym razem jednak w polskiej wersji językowej. Stale współpracuje z filharmoniami i scenami koncertowymi w Polsce i za granicą (Austria, Grecja, Hiszpania, Japonia, Kanada, Litwa, Łotwa, Liban, Niemcy, Węgry). Od kilku sezonów jest zapraszana na scenę „Zeus” do MCC Mazurkas w ramach Forum Humanum Mazurkas i Sympozjon do Ożarowa Mazowieckiego, gdzie brała udział m.in. w benefisie Bohdana Łazuki, Andrzeja Płonczyńskiego, prof. Szymona Kawalli, koncercie „Co-Opera – wznowienie”, „Niech żyje wiosna”, „Graj tango”, „Ponad Tęczą. Od Mozarta do Webera”.
Reczeniedi jest autorką biografii swojej maestry „Bogna Sokorska. Życie i kariera Słowika Warszawy – wspomnienie” (Novae Res 2011) oraz monografii wybitnego tenora Stanisława Gruszczyńskiego (Fundacja Zygmunta Noskowskiego, 2014). Opublikowała również tom własnych opowiadań „Spotkania” (Anagram, 2012).
Ważniejsze role Justyny Reczeniedi to: Gilda w „Rigoletto” i Violetta Valery w „Traviacie” Verdiego, Despina i Fiordiligi w „Cosi fan tutte” Mozarta, Eugenia w „Il filosofo di Campagna” Galuppiego, Basia w „Krakowiakach i góralach” Kurpińskiego, Adela w „Zemście nietoperza”, Cherubin w „Weselu Figara”, Serpina w „La Serva padrona” i in.
Śpiewaczka z powodzeniem obraca się w różnych stylach muzycznych od opery i oratorium poprzez pieśń, operetkę, musical, muzykę filmową oraz poezję śpiewaną. Kontynuuje rozwój w linii bel canto Bogny Sokorskiej i Ady Sari w połączeniu z nowoczesnymi technikami wokalnymi pod opieką artystyczną Jagny Sokorskiej-Kwika.
Od kilku lat współpracuje z reżyserem Maciejem Michalskim, prekursorem łączenia współczesnego obrazu z klasycznym śpiewem w formie wideoklipu. Zagrała w jego filmie „Kanadyjskie sukienki” u boku Ewy Kasprzyk, Anny Seniuk, Zofii Czerwińskiej, Justyny Steczkowskiej.
Do ostatnich osiągnięć artystki należy prawykonanie i nagranie „Liryk miłosnych” prof. Szymona Kawalla (z pianistą Grzegorzem Gorczycą). W przygotowaniu są także kolejne płyty fonograficzne: „Pieśni Fryderyka Chopina” (Błażej Kwiatkowski – fortepian , Elżbieta Nowotarska-Leśniak – sopran, Marcin Bronikowski – baryton), „Pieśni retro” (Andrzej Płonczyński – fortepian, Artur Janda – bas-baryton) oraz płyta poświęcona jednemu z najbardziej lubianych polskich aktorów Bohdanowi Łazuce.
JOANNA KAWALLA
Pochodzi z rodziny o wielowiekowych tradycjach muzycznych. Naukę gry na skrzypcach rozpoczęła w 5-ym roku życia pod kierunkiem prof. Stanisława Hajzera, a następnie kontynuowała ją u prof. Zenona Brzewskiego, prof. Jadwigi Kaliszewskiej i prof. Iwony Wojciechowskiej. W 1999 roku ukończyła studia muzyczne w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec. Ukończyła także koncertowe studia podyplomowe w Hochschule des Saarlandes für Musik und Theater w Saarbrücken w Niemczech w klasie jednego z najwybitniejszych pedagogów XX wieku prof. Valerego Klimova. W 2003 roku uzyskała stopień naukowy doktora sztuk muzycznych w Akademii Muzycznej im. I .J. Paderewskiego w Poznaniu.
Joanna Kawalla jest laureatką pierwszych nagród na wielu konkursach. Otrzymała także medale i dyplomy uznania za zasługi artystyczne m.in. od Prezydenta RP, Dowództwa Armii Amerykańskiej, Rządu Kuwejtu. Przez wiele lat była stypendystką Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci Wybitnie Uzdolnionych, Funduszu na Rzecz Dzieci, otrzymała także stypendium Rządu Republiki Federalnej Niemiec - DAAD.
Od najmłodszych lat prowadzi bogatą działalność koncertową, jako solistka i kameralistka. Występowała na wielu prestiżowych estradach polskich i zagranicznych (Bułgaria, Belgia, Czechy, Chorwacja, Francja, Hiszpania, Holandia, Kuwejt, Korea Płd., Niemcy, Polska, Słowacja, Szwajcaria, Szwecja, Ukraina, USA, Węgry, Wielka Brytania, Włochy), znajdując uznanie w oczach krytyki i publiczności. Dokonała też licznych nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji, Radia BBC oraz dla firm fonograficznych polskich (Veriton, DUX) i zagranicznych (Vienna Modern Masters – Austria /USA, SEM – Korea Płd.).
W swoim repertuarze posiada wybitne dzieła klasyki skrzypcowej. Wykonuje również z wielkim powodzeniem utwory współczesnych kompozytorów, często dokonując ich światowych prawykonań.
Obok działalności artystycznej zajmuje się też pedagogiką, pracując nie tylko w Polsce, ale również na uczelniach zagranicznych amerykańskich, kuwejckich i koreańskich. Obecnie jest adiunktem na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Uczestniczyła także w pracach jury III i IV Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w Kuwejcie.
